Zamek i park Mosigkau

Zamek Mosigkau został zbudowany jako letnia rezydencja księżnej Anny Wilhelminy z Anhalt-Dessau (1715-1780). Obecnie pieszczotliwie nazywany "małym Sanssouci", kompleks pałacowy jest jednym z ostatnich w dużej mierze zachowanych zespołów rokokowych w środkowych Niemczech.

Z tego miejsca można podziwiać wspaniały widok na mały ogród wypoczynkowy. Kuszą tam kolorowe letnie kwiaty, żywopłoty z kręgielnią i labiryntem. Niektóre z oranżerii są domem dla wielowiekowych egzotycznych roślin doniczkowych, które zdobią parter ogrodowy w miesiącach letnich.

Ulubiona córka księcia Leopolda I z Anhalt-Dessau, Anna Wilhelmine, zleciła budowę pałacu Mosigkau w 1752 roku. Pierwsze projekty zostały prawdopodobnie sporządzone przez architekta pałacu Sanssouci, Georga Wenzeslausa von Knobelsdorffa. Niezamężna księżniczka również pomogła zaprojektować dom z wielką umiejętnością i empatią. Punktem kulminacyjnym zespołu rokokowego jest Sala Ogrodowa. Znajduje się w niej jedno z nielicznych, niemal w całości zachowanych barokowych malowideł w Europie. Obejmują one niezwykłe dzieła głównie flamandzkich i holenderskich mistrzów, w tym Anthonisa van Dycka, Petera Paula Rubensa i Jana Brueghela Starszego.

Księżniczka korzystała ze swojej letniej rezydencji, aby zażywać kuracji przepisanych przez lekarza za pomocą wody uzdrowiskowej, ziół i dużej ilości ćwiczeń fizycznych i często przyjmowała gości. Zgodnie z tradycją, pobyt w Mosigkau z kolacjami, promenadami i delektowaniem się sztuką był zawsze wyjątkowym doświadczeniem, którego nawet dzisiejsi goście nie powinni przegapić.

Po śmierci pani zamku w 1780 roku, zgodnie z jej wolą, w zamku założono klasztor dla niezamężnych szlachcianek, który istniał do 1945 roku.