UNESCO Melanchthon Huis

Philipp Melanchthon was, naast Maarten Luther, de belangrijkste kerkelijk-politieke actor en theologische auteur van de Wittenbergse Reformatie. Het Melanchthon Huis is het gebouw waarin hij vanaf 1539 woonde met zijn familie en vele gasten. Hier schreef hij veel van zijn werken en organiseerde hij poëziewedstrijden met zijn studenten. Nergens kun je dichter bij Melanchthon komen dan in zijn huis, dat door de eeuwen heen bijna nooit is verbouwd en daarom de belangrijkste tentoonstelling is binnen de huidige permanente tentoonstelling over het leven en werk van de humanist en hervormer. Illustraties en nagemaakte alledaagse voorwerpen geven bezoekers een indruk van de wereld en het dagelijks leven van de beroemde universiteitsprofessor en zijn familie.

De tentoonstellingsafdeling in de nieuwe uitbreiding is geheel gewijd aan het werk en de invloed van Melanchthon. Manuscripten, prenten, schilderijen en bustes worden hier tentoongesteld. Sommige stukken zijn nog nooit eerder tentoongesteld, waaronder een origineel salarisbewijs van de professor en de eerste geschiedenis van de stad Wittenberg, die Melanchthon met de hand schreef. Werken en brieven van Melanchthon en zijn tijdgenoten, zoals de gedenkwaardige "Confessio Augustana", de Augsburgse Confessie (fundamentele verdediging van de Reformatie) van 1530, worden in de context van de theologie van de Reformatie en de ontwikkeling van het protestantisme geplaatst. Een van de centrale tentoonstellingsstukken is een meer dan levensgroot portret van Melanchthon door Lucas Cranach de Jongere, dat uitgebreid is gerestaureerd voor de tentoonstelling.

Er is ook aan de kleine gasten gedacht. In de tentoonstelling zijn elementen geïntegreerd die speciaal voor kinderen en jongeren zijn ontwikkeld. Kinderen krijgen bij de ingang een gietijzeren sleutel die toegang geeft tot kisten en kasten met verborgen spelletjes en ook verborgen mediastations ontgrendelt die speciaal voor kinderen zijn bedoeld. Het complexe historische materiaal van de Reformatie wordt verteld vanuit het perspectief van Magdalena, de tienjarige dochter van Melanchthon. Zij leidt de bezoekers door de tentoonstelling met behulp van afbeeldingen en haar stem om informatie te geven over de leef- en werkomstandigheden in het huishouden van Melanchthon.

De kruidentuin achter het huis, die is gemodelleerd naar een historische tuin en waar ook geneeskrachtige planten groeien in de traditie van de kruidkundige geleerde, nodigt jong en oud uit om te blijven hangen na hun bezoek aan het museum.